Eén-op-één begeleiding vanuit de thuissituatie. Samen met uw kind onderneem ik activiteiten. Dat kan gaan van wandelen door het bos tot schaken, samen huiswerk maken, voetballen, fotografie, klimmen of fitness en ga zo maar verder. Voor het traject begint, gaan we samen in gesprek over wat er nodig is. Ik ben erg flexibel, in beschikbaarheid en werkwijze. Wanneer duidelijk in kaart is gebracht wat de doelstelling van de hulpverlening is, ga ik met het kind aan de slag. Ik probeer ervoor te zorgen dat het voor het kind ook een leuk traject is, hij moet niet het idee hebben 'daar komt die saaie hulpverlener weer'.
Hoe wordt er aan zo'n situatie gewerkt? Dat is helemaal afhankelijk van het kind. Zorg op maat, krachtgericht werken, maatwerken, noem het hoe u het fijn vindt. In mijn visie is ieder mens anders en daar past voor ieder mens een eigen aanpak bij. In mijn ogen is er wel een ding wat voor iedereen telt. Het beste resultaat boeken we niet aan een lege tafel. We gaan samen aan de slag! Een rondje lopen door het bos, een potje voetbal, een tactisch bordspel of meer gerichte oefeningen: ik ben (bijna) overal voor in en sta altijd open voor nieuwe ideeën. In de begeleiding kan ik waar nodig ook elementen uit de Rots & Water meenemen. Door positief gedrag te oefenen, benoemen en waarderen wisselen we in kleine stapjes ongewenst gedrag in voor positief gedrag. Op deze manier werken we naar meer zelfvertrouwen, zelfstandigheid en zelfredzaamheid.
Door de hulpvraag te vertalen naar het niveau van het kind gaan we naar het gewenste doel werken. Dit gebeurt in kleine stapjes, door samen actief aan de slag te gaan. Samen actief zijn maakt het makkelijker om in gesprek te gaan. Gedurende het proces bouwen we een vertrouwensband op, waar ruimte is om eerlijk naar elkaar te zijn. Naar verloop van tijd worden patronen zichtbaar en probeer ik zichtbaar te maken waar en wanneer (on)gewenst gedrag naar boven komt. Ik heb veel geduld en ben van mening dat een hulptraject niet snel afgerond hoeft te worden. Juist door af en toe niet efficiënt aan doelen te werken en eens een zijweg te bewandelen wordt duidelijk waar knelpunten en kwaliteiten zitten.
Naast het kind is er uiteraard ook oog voor het hele systeem. Is er meer ruimte voor positieve communicatie, is er een duidelijke structuur in het gezin, zijn er verscholen hulpbronnen in de omgeving, worden regels nageleefd en mag het kind meepraten passend bij zijn ontwikkeling? Niemand kan het helemaal alleen!
Hoe wordt er aan zo'n situatie gewerkt? Dat is helemaal afhankelijk van het kind. Zorg op maat, krachtgericht werken, maatwerken, noem het hoe u het fijn vindt. In mijn visie is ieder mens anders en daar past voor ieder mens een eigen aanpak bij. In mijn ogen is er wel een ding wat voor iedereen telt. Het beste resultaat boeken we niet aan een lege tafel. We gaan samen aan de slag! Een rondje lopen door het bos, een potje voetbal, een tactisch bordspel of meer gerichte oefeningen: ik ben (bijna) overal voor in en sta altijd open voor nieuwe ideeën. In de begeleiding kan ik waar nodig ook elementen uit de Rots & Water meenemen. Door positief gedrag te oefenen, benoemen en waarderen wisselen we in kleine stapjes ongewenst gedrag in voor positief gedrag. Op deze manier werken we naar meer zelfvertrouwen, zelfstandigheid en zelfredzaamheid.
Door de hulpvraag te vertalen naar het niveau van het kind gaan we naar het gewenste doel werken. Dit gebeurt in kleine stapjes, door samen actief aan de slag te gaan. Samen actief zijn maakt het makkelijker om in gesprek te gaan. Gedurende het proces bouwen we een vertrouwensband op, waar ruimte is om eerlijk naar elkaar te zijn. Naar verloop van tijd worden patronen zichtbaar en probeer ik zichtbaar te maken waar en wanneer (on)gewenst gedrag naar boven komt. Ik heb veel geduld en ben van mening dat een hulptraject niet snel afgerond hoeft te worden. Juist door af en toe niet efficiënt aan doelen te werken en eens een zijweg te bewandelen wordt duidelijk waar knelpunten en kwaliteiten zitten.
Naast het kind is er uiteraard ook oog voor het hele systeem. Is er meer ruimte voor positieve communicatie, is er een duidelijke structuur in het gezin, zijn er verscholen hulpbronnen in de omgeving, worden regels nageleefd en mag het kind meepraten passend bij zijn ontwikkeling? Niemand kan het helemaal alleen!
